Niels Brouzes, een man die recht in zijn bochten is

Deze week volgden we het wiel van Niels Brouzes, een voormalig profwielrenner die is uitgegroeid tot een gepassioneerd ondernemer. Vanaf zijn eerste stappen op de tennisbaan tot de oprichting van Lunifeel belichaamt Niels een uniek traject, gekenmerkt door veerkracht, passie en een voortdurende zoektocht naar betekenis. Zijn reis is een ode aan persoonlijke transformatie en collectieve toewijding. Ontdek in dit portret hoe Niels Brouzes elke uitdaging in een kans wist om te zetten, elke nederlaag in een les, en hoe hij vandaag de dag nog steeds op weg is naar nieuwe horizonten, altijd geleid door dezelfde passie en hetzelfde verlangen omtage.

Door Jeff Tatard – Foto's: DR

Eerste stapjes: van tennis naar wielrennen

Niels’ eerste echte sportherinnering dateert van een tenniswedstrijd toen hij 9 jaar oud was.. Tegenover een meisje leed hij een pijnlijke nederlaag: “ 9-0 voor haar. Een enorme nederlaag... Ik was volkomen verbijsterd, ik wist niet meer waar ik woonde, getraumatiseerd door de nederlaag. Deze ervaring, hoe pijnlijk ook, heeft zijn karakter en zijn honger naar competitie gevormd.

Geholpen door zijn ouders en gedreven door de drang om te winnen, bereikte hij al snel een hoog niveau in tennis. Op 14-jarige leeftijd nam hij deel aan het Franse kampioenschap Roland Garros en de Mondial des Petits As. Een elleboogblessure op 16-17-jarige leeftijd dwong hem echter om van richting te veranderen, in combinatie met school- en familieproblemen. Toen hij getuige was van de overwinning van zijn vriend Julien Guiborel, ontdekte hij een nieuwe passie: wielrennen..

De opkomst van het fietsen

De overstap naar de wielersport werd gemotiveerd door de wens om de emoties van de renners aan de finish te voelen: “ Ik wilde de emoties voelen die ik zag op de gezichten van de lopers bij de finish, eruit zien als de kampioenen, en dan waren er nog de missers, het podium, de kusjes, de bloemen om terug te geven... Dit enigszins magische protocol was fantastisch. » Voortbouwend op het uithoudingsvermogen dat hij had opgedaan in de tennissport, trainde hij hard en boekte hij snel vooruitgang, zonder ooit aan zijn kunnen te twijfelen..

Als een van zijn hoogtepunten noemt hij het Europees kampioenschap tijdrijden voor deelnemers onder de 23 jaar, waar hij door de extreme hitte in de vrijloop moest finishen: " Motor oververhit, ik heb de cruise afgemaakt... en waarschijnlijk als laatste. Een echte tik. » Omgekeerd blijven zijn overwinningen in de Chrono des Nations, het Frans Kampioenschap voor Beloften en de Ronde van Finistère onvergetelijke herinneringen.

Zijn titel van Frans Espoir-kampioen is weliswaar belangrijk, maar wordt in perspectief geplaatst " Ik was op dat moment echt emotioneel. Ik weet nog dat ik mijn armen in de lucht stak en tegen mezelf zei: 'Shit, ik heb het gedaan, het is geweldig, ik heb straks een shirtje thuis...Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het een speciale betekenis heeft. » Afkomstig uit een familie van kampioenen, vertegenwoordigt deze titel meertagen een stap in plaats van een eindpunt.

Een carrière opgebouwd

Niels' professionele carrière kende hoogte- en dieptepunten, maar hij beschrijft die als 'opgebouwd' of 'voltooid'.. Een treffende anekdote illustreert zijn vastberadenheid: tijdens een etappe in de Tour de Normandie in de sneeuw gaf hij uitgeput op, voordat zijn ploegleider, Stéphane Javalet, hem aanspoorde om weer op de fiets te stappen: " Trek dit aan en stap weer op de fiets. Ik breng je terug, dat is alles. » Dit gebaar motiveerde hem om de etappe af te maken en een paar dagen later het podium te betreden.

De overgang naar ondernemerschap

Aan het einde van zijn wielercarrière voelt Niels noch brutaliteit noch bevrijding, maar een serene aanvaarding " Natuurlijk was ik verdrietig, maar het was een beslissing die ik zelf had genomen, dus ik accepteerde die. » Vervolgens werkte hij aan verschillende projecten, waaronder Sorius, een trainingsplatform gebaseerd op kunstmatige intelligentie. Het hectische tempo van de wereld van startups dwingt hem om zijn prioriteiten te heroriënteren.

Zo creëerde hij Lunifeel, een bedrijf dat zijn visie op sport weerspiegelt: “ menselijk, toegewijd, collectief". Lunifeel streeft ernaar fietsers te verenigen rond sterke waarden, door hen diensten en voordelen aan te biedentagEr wordt aan hen gedacht. Voor hem is dit project een verlengstuk van zijn persoonlijkheid en zijn sportfilosofie.

Authentieke communicatie

Op sociale media hanteert Niels een directe en ongefilterde toon. " Omdat het gewoon ik ben. En vooral omdat ik niet iedereen tevreden wil stellen. » Zijn publicaties zijn instinctief, gedragen door het momentum van het moment. Hij gelooft dat elke mening geldig is en dat discussies het collectieve denken verrijken.

Hij probeert zijn visie niet op te leggen, maartagen zijn ervaring: " Ik vraag niet om vertrouwen; Als mijn logica klopt, des te beter. » Levenservaring is voor hem de belangrijkste kwalificatie.

Prestatie opnieuw uitgevonden

Tegenwoordig benadert Niels performance vanuit een andere invalshoek. Het benadrukt de energieën en bioritmen die specifiek zijn voor elk individu, en pleit voor een op de atleet gerichte aanpak. Alhoewel hij reconWanneer technologische vooruitgang zich voordoet, benadrukt hij dat deze moet worden uitgelegd en aangepast aan ieder individu.

Onlangs heeft hij zijn trainingsroutine hervat, gemotiveerd door zijn fysieke en mentale gezondheid: “ Fietsen is mijn vrijheid, het bevrijdt mijn geest. Ik voel me zo goed na een rit, de endorfine geeft me een ongelooflijk gevoel van welzijn. Dus, ik ga ervoor! »

Een inspirerende relatie

Met zijn partner Lucie, Niels doortagen een relatie die diepgeworteld is in de sport. Ze trainen samen, beïnvloeden elkaar en doortageen verrijkende koppeldynamiek creëren. Hij bewondert haar bewustzijn, haar relevantie en haar vermogen om diepgaand te begrijpen.

Hoewel ze beiden competitief zijn, is hun relatie gebaseerd op wederzijdse steun: “ Tussen ons staat wederzijdse hulp altijd voorop. » Sport leerde hen om samen verder te komen, visies uit te wisselen en een vorm van wijsheid te putten uit het dagelijks leven.

Een visie gericht op de toekomst

Wat de toekomst betreft, richt Niels zich liever op het heden: “ Ik sta elke ochtend op met de wens om te leven, te leren en vooruit te komen. » Hij citeert Seneca: “ Haast je om goed te leven en vergeet niet dat elke dag een leven op zich is. » Hij wil graag betrokken blijven bij de wielersport, een sport die hij beschouwt als een leerschool voor het leven.

Waar hij nu het meest trots op is, is dat hij de atleten die hij support, hun doelen ziet bereiken. " Hun glimlachen, hun emoties, deze vreugde doortagee… het is een echt moment. » Voor hem leidt volharding, nauwkeurig en oprecht werken altijd tot een vorm van persoonlijke voldoening.

Ter afsluiting van dit portret van Niels Brouzes, een vooraanstaande figuur in de professionele wielersport die een geëngageerd ondernemer werd, is het essentieel om te benadrukken hoe hij een levensfilosofie belichaamt waarin sport een vector is van persoonlijke en collectieve ontwikkeling. Zijn reis, vol ervaringen en lessen, is een bron van inspiratie voor iedereen die diepere betekenis aan zijn passie wil geven.