Nicolas Chatelet: 1000 kilometer om de essentie te bereiken

Slechts enkele dagen nadat hij de allereerste editie van de Race Across Spain had gewonnen, opende Nicolas Chatelet zijn deuren voor 3bikes.fr voor een exclusief interview… Nog steeds getekend door de vermoeidheid van deze epische oversteek van 1000 kilometer, maar met de sprankelende blik van iemand die terugkeert van een innerlijke reis, vertelde hij ons met oprechtheid, intelligentie en emotie wat het betekent om je eigen grenzen te verleggen. Zijn verhaal is een les in het overstijgen van jezelf, maar vooral een uitnodiging om te geloven in wat wezenlijk is.

Door Jeff Tatard – Foto's: ©Julien Rabier / DR / instagram Raceacrossseries

Het begint allemaal met een toevallige samenloop van omstandigheden. Chatelet, een wiskundeleraar, houdt al twee jaar de data van de Race Across France nauwlettend in de gaten, maar hij heeft er nooit aan kunnen deelnemen. Hij zat vast aan zijn schoolverplichtingen. Maar deze keer is het Spanje dat hem benadert. De schoolvakanties komen overeen. Het lot is in beweging.

Het doel? Eerste finish.

In de harde wereld van het ultrafietsen heeft het niet veel zin om te mikken op een bepaalde plek: er zijn te veel parameters waarover je geen controle hebt.. "Mijn enige doel was een tijd: 40 uur”, legt Nicolas uit. Een persoonlijke, pure uitdaging, ver weg van de podia en de schijnwerpers.

Op de dag van vertrek is de spanning in Santander voelbaar. Navigeren door een grote, onbekende stad met behulp van een GPS-track, zonder te verdwalen tussen de fietspaden, is voor hem niet vanzelfsprekend. Maar zodra je de stad voorbij bent, strekken de kilometers zich uit, de route vindt plaats en het avontuur kan beginnen.

1000 kilometer eenzaamheid?

…Nicolas Chatelet omarmt het volledig. Geen muziek in de oren. Geen afleidingen. Alleen de wind, zijn adem en zijn dwalende gedachten. "Dit zijn de momenten waar ik naar op zoek ben, vertrouwt hij toe, Ga binnen een paar minuten van euforie naar nood, leer beide te verwelkomen. '

Tot de mooiste herinneringen aan deze Race Across Spain behoort een deel van detagée in the night met Damien Vuillier, absolute referentie in de wereld van 1000 km ultra evenementen. “Deze momenten van medeplichtigheid in de duisternis blijven in mijn geheugen gegrift..” En dan zijn er de vrijwilligers, hun glimlach, hun menselijkheid, die zoveel referentiepunten vormen tijdens de inspanning.

Maar de race is alles behalve een lange, rustige rivier.. De laatste nacht was een verschrikkelijke beproeving: 250 kilometer met slechts twee waterflessen, nadat we een belangrijke voorraad water waren kwijtgeraakt. De dorst knaagt, de helderheid wankelt.

Maar ook hier is het de ervaring die spreekt. Zoek een fontein, denk aan de Open Runner-kaarten, pas je aan en raak nooit in paniek. “Ik train om gedehydrateerd te rijden", zegt hij met een flauwe glimlach. Een training die weinigen zouden durven, maar die die avond de race redt.

De overwinning van Nicolas Chatelet was niet gebaseerd op een opstootje.

Het is het resultaat van nauwkeurig inspanningsbeheer en intelligente voorbereiding. Zijn training, geïnspireerd door die van topsporters, combineert intensiteit en volume, met schokweken van wel 45 uur in het zadel.. Voeg daaraan toe een onberispelijke mentale hygiëne: geen cafeïne voor de race, geen slaaptekort en het vermogen om de afstand mentaal te verwerken.

Zijn uitrusting is minimalistisch: een Cannondale met verlengstukken, het hoogstnodige voor eten en veiligheid en hij kan bijna volledig autonoom tussen de basiskampen reizen. Bovenal hanteert Chatelet een ultrafilosofie van grote diepgang: “1000 kilometer is alsof ik mijn dagelijkse fietstocht 100 keer herhaal. Als één route makkelijk is, waarom zou dat dan niet voor 100 gelden?"

Deze logica van eenvoud is zijn geheime wapen. Door de inspanning op te delen in elementaire gebaren, maakt hij het onmogelijke toegankelijk.

Waarom zou je jezelf aan zulke beproevingen onderwerpen?

Het antwoord is in een paar woorden: “Om met mezelf te reizen. ' Nicolas Chatelet streeft niet naar roem, en zelfs niet naar de overwinning.. Hij rent om zijn eigen schaduwen te doorkruisen en zijn eigen licht aan te raken.

En hij leert met elke kilometer. De race herinnert hem er bijvoorbeeld aan dat het lichaam een ​​fascinerende plasticiteit heeft: vóór de wedstrijd was hij geblesseerd aan zijn hand en kon hij het stuur niet vasthouden. Tijdens de inspanning ontdekt hij dat zijn lichaam weet hoe het moet compenseren en zijn bewegingen opnieuw moet uitvinden.

Geen ingewikkelde mentale strategieën, geen mystieke mantra's: alleen de liefde voor pure inspanning en het vermogen om moeilijke momenten niet te dramatiseren.. Bij aankomst in Madrid wordt u geconfronteerd met een zeldzame schoonheid. Geen spectaculaire uitbarsting, maar knuffels, oprechte glimlachen vantagmet de vrijwilligers en andere lopers. Vermoeidheid weerhoudt ons er niet van om dankbaar te zijn. " Nu de prijzen 40 uur later worden uitgereikt, hebben we tijd om de volgende te zien aankomen, om te praten, omtageh. Het is magisch. »

Nicolas Chatelet kijkt al verder vooruit. Volgende zomer doet hij mee aan de legendarische Transcontinental Race, een van de meest veeleisende evenementen ter wereld.. Voor deze nieuwe odyssee kan hij rekenen op de steun van Cycles Lekeuss en de Brame-groep.

Zijn ambitie verandert niet: “ verken je grenzen met nederigheid en passie" . En voor degenen die ervan dromen om ook de stap naar ultra te zetten, is zijn advies duidelijk: "Ga je gang. Ongeacht het evenement, ongeacht de vorm. Durven. Wij leren door te doen."

Door de finishlijn van de Race Across Spain te passeren, deed Nicolas Chatelet veel meer dan alleen een land doorkruisen. Hij herinnerde ons eraan dat de grootste reis vaak de reis is die we in onszelf maken. Kilometer na kilometer. Droom na droom.

=> Al onze Portretten artikelen