In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden

Het was tijdens het lezen van een recent artikel in Le Parisien, waardoor er veel inkt vloeide over de Marion Sicot-affaire, dat het idee bij ons opkwam om dichter bij Vincent Martins te komen. Deze man, lang gezien als een gerespecteerd mentor in de wielerwereld, zag zijn carrière en reputatie instorten. Achter de pakkende krantenkoppen en geruchten ging een complexer, menselijker verhaal schuil dat we wilden horen.

Door Jeff Tatard – Foto's: DR / Bernard Cloüet

Met onverwachte vrijgevigheid opende Vincent zijn deur voor ons. Urenlang vertelde hij over zijn triomfen, zijn mislukkingen en de momenten van duisternis die hem voor altijd markeerden. Dit verhaal is de vrucht van deze ontmoeting, een duik in de wendingen van een leven gewijd aan sport, maar ook besmet door verraad en drama's.

De apotheose: een overwinning bezoedeld door twijfel

Eind 2021 stond Vincent Martins aan de top. Marion Sicot, een wielrenner met wie hij al enkele jaren trainde en met wie hij een intieme relatie had, had zojuist een wereldrecord gebroken: het maximale hoogteverschil in 24 uur. Het applaus klonk, de felicitaties regenden neer. Dit moment had de wijding moeten zijn van een hele carrière gewijd aan uitmuntendheid. Maar achter de façade van de glimlach ging er iets mis. “ Die dag had ik blij en trots moeten zijn. En toch had ik diep van binnen het vreemde gevoel dat alles ging veranderen. "

Een paar weken na de voorstelling kwamen er onthullingen naar boven die de illusie van deze triomf doorboorden. Marion, degene die hij bijna als een lid van zijn familie beschouwde, had tegen hem gelogen over cruciale details. Leugens die niet alleen de overwinning, maar ook hun relatie besmeurden.

In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden
Marion Sicot na haar wereldrecord hoogteverschil in 24 uur. De coach is nooit ver weg. ©Bernard Cloüet

Het verraad van Marion Sicot: een intieme wond

Voor Vincent Martins was de schok dubbel. Professioneel voelde hij zich verraden, omdat alles wat ze samen hadden opgebouwd op een gebarsten fundament rustte. Maar op persoonlijk vlak was het een veel moeilijkere klap om te verwerken. “ Marion was voor mij niet alleen een atleet. Ze was een deel van mijn leven, bijna als mijn eigen familie. Ik heb alles voor haar gegeven: mijn tijd, mijn energie, mijn hart. Toen ik erachter kwam dat ze tegen me had gelogen, was het alsof ik in de rug werd gestoken. "

Vincent gaat niet dieper in op de exacte aard van de leugens. Maar hij vertelt over de verwoestende gevolgen die ze voor hem en de mensen om hem heen hadden. “ Het is niet alleen het vertrouwen dat afbrokkelt, het is alles waarvan je dacht dat het waar was. We vragen ons af of elke glimlach, elk moment van medeplichtigheid slechts een rookgordijn was. "

In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden
Voor de coach is het ondersteunen van atleten een priesterschap.

Marc Bracke: een onvergetelijk drama

Centraal in deze affaire staat ook Marc Bracke, een sleutelspeler in de wielersport, die onder tragische omstandigheden zelfmoord pleegde. Hoewel Vincent niet direct betrokken was bij de gebeurtenissen die tot deze wanhopige daad leidden, draagt ​​hij wel een schuldgevoel. Herinnering aan de gebeurtenissen: toen Marion Sicot in 2019 positief testte op EPO aan het einde van de Franse kampioenschappen tijdrijden, noemde ze ter verdediging de druk die haar destijds sportdirecteur Marc Bracke op haar uitoefende en diende ze zelfs een klacht tegen hem in wegens intimidatie. Vijf jaar na de gebeurtenissen blijkt echter uit onderzoek dat de Franse wielrenner in 2016 met doping was begonnen.

Vincent Martins onderbreekt hem zichtbaar ontroerd voordat hij verder gaat: “ Dit soort drama dwingt je om na te denken over je eigen handelen, over wat je anders had kunnen doen. Van zo'n verlies komen we eigenlijk nooit meer terug. We leren gewoon leven met dit gewicht. "

Destijds steunde hij zijn atleet na wat volgens hem een ​​enkel misdrijf was. Hij schreef mee zijn boek, waar de fietser excuses verzon en haar zelfs een aanzienlijke som geld had geleend om haar verdediging te verzekeren.

Merryl: het dubbele verraad

Alsof de gebeurtenissen met Marion nog niet genoeg waren, Vincent werd ook geconfronteerd met een ander verraad: dat van Merryl, zijn beste vriend.. " Wanneer twee van de mensen die je het meest vertrouwde je de rug toekeren, is het alsof de grond onder je voeten wegvalt. Maandenlang had ik het gevoel dat ik niet meer bestond, als een geest. "

Merryl, die altijd een steunpilaar voor hem was geweest en die ook Marion Sicot in deze affaire steunde, koos ervoor om samen met haar een leven op te bouwen, terwijl hij tegen Vincent loog over de aard van deze relatie. Een liefdesverhaal dat Vincent ervaart als dubbel verraad, van de kant van zijn beste vriend en degene voor wie hij sterke gevoelens koestert.

Duisternis: een strijd tegen zichzelf

Geconfronteerd met dit verraad en deze tragedies zonk Vincent weg in een periode van diepe duisternis. Hij geeft toe dat hij meerdere keren heeft overwogen een einde aan zijn leven te maken. " Als alles wat je hebt opgebouwd uit elkaar valt, is er niets meer dat de moeite waard lijkt. Je voelt je leeg, nutteloos, niet in staat om verder te gaan. "

Wat hem redde, zei hij, waren zijn woorden. “ Eén enkel gesprek kan een leven veranderen. Maar je moet nog steeds de moed hebben om om hulp te vragen. » Hij wijst ook op het belang van drie pijlers in zijn verhaal reconopleiding: sport, schrijven en zijn gezin. Sport blijft uiteraard een uitlaatklep, een manier om je emoties te kanaliseren. Het schrijven, dat hij in deze donkere periode herontdekte, stelt hem in staat onder woorden te brengen wat hij voelt. Wat zijn familie betreft, zij bleven aan zijn zijde tijdens zijn moeilijkste tijden.

In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden
Vincent Martins is ook een ervaren atleet, zoals hier blijkt uit zijn titel van kampioen van de Franse Masters.

Een terugkeer naar professioneel nul

Vandaag staat de carrière van Vincent Martins in de wacht. Of hij zijn rol als coach weer zal hervatten, weet hij nog niet. " Coach zijn betekent dat je aan elke atleet een deel van jezelf geeft. Het is prachtig werk, maar ook vermoeiend. Na wat ik heb meegemaakt, weet ik niet of ik er klaar voor ben om het opnieuw te doen. » Anderzijds blijft hij de evolutie van het wielrennen met een kritische blik volgen. “ Sport wordt steeds wetenschappelijker, steeds robotachtiger. Soms verliezen we wat deze momenten zo mooi maakte: het menselijke element, de rauwe emotie, het onverwachte.. "

Een blik op de toekomst

Ondanks alles blijft Vincent Martins optimistisch. Wat hij meemaakte, zegt hij, heeft hem sterker gemaakt. " Niets vernietigt ons volledig. Elke uitdaging is een les, een kans om te groeien. Ik heb geleerd van mezelf te houden, mezelf te respecteren, zelfs als alles verloren lijkt. »

Hij is van plan er een boek voor te schrijventagzijn verhaal niet om met de vinger te wijzen naar degenen die hem pijn hebben gedaan, maar om degenen te inspireren die, net als hij, met tegenslag te maken kregen. “ Als mijn ervaring ook maar één persoon weer op de been kan helpen, dan zal dit alles niet voor niets zijn geweest. »

In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden
Vincent Martins is als coach nog steeds gepassioneerd door de sport, maar hij vraagt ​​zich af of hij atleten zal blijven opleiden.

Een universeel verhaal

Het verhaal van Vincent Martins reikt tot ver buiten de grenzen van de wielersport. Het belichaamt universele thema's: verraad dat zekerheden aan het wankelen brengt, veerkracht bij tegenslag, en deze diepe zoektocht naar verlossing en zingeving in een soms meedogenloze wereld. Als we zijn huis verlaten, wordt één ding duidelijk: zijn gevecht is nog niet voorbij, maar hij gaat verder met vastberadenheid gemengd met kwetsbaarheid.

Vincent Martins is niet alleen een coach die wordt gekenmerkt door ontberingen. Hij is een overlevende, een man die, ondanks zijn verwondingen, weigert zich door zijn mislukkingen te laten definiëren. Waar anderen zouden zijn gezonken, koos hij voor het licht en leerde dat opnieuw reconom niet alleen iemands leven op te bouwen, maar ook zijn geloof in de mensheid. In zijn ogen lezen we een stille belofte: die van herboren en sterker worden, en van het transformeren van zijn littekens in een bron van kracht en inspiratie.

=> Al onze Portretten artikelen

Jean-François Tatard

- 43 jaar - Multidisciplinair sporter, salescoach en sportconsulent. Al 10 jaar medewerker op gespecialiseerde sites. Zijn sportgeschiedenis begon bijna net zo snel als hij leerde lopen. Fietsen en hardlopen werden al snel zijn favoriete onderwerpen. In elk van deze twee disciplines behaalde hij resultaten op nationaal niveau.

2 reacties op “In de schaduw van de glorie: de bekentenissen van Vincent Martins, de coach met verbroken banden"

Laat een reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Deze site gebruikt Akismet om ongewenst te verminderen. Meer informatie over hoe uw opmerkingen worden gebruikt.

U kunt een ander doel bereiken