Vincent Martins brak het wereldrecord op de 100 km op de baan

Vincent Martins brak op 23 april een weinig bekend maar toch prestigieus wereldrecord: dat van de 100 km op het circuit. Om dit te doen gebruikte hij zowel zijn passie voor buitengewone inspanningen als zijn ongelooflijke motivatie sinds de dag vóór D-day, een terugkerende blessure herinnerde hem aan slechte herinneringen. Terug naar de voorbereiding en een dag als geen ander.

Tekst: Olivier Dulaurent – ​​Foto’s: Vincent Martins

Vincent Martins, 36 jaar, is sportinstructeur en masseur. Hij fietst al sinds zijn puberteit en behaalde zijn eerste rijbewijs in 1998. Gepassioneerd, soms buitensporig, is zijn wielerpraktijk behoorlijk heterogeen: wedstrijden op de baan en op de baan. route, cyclosportieven met met name verschillende Haute Route en Marmotte op de meter en ultracycling.

Zijn passie en zelfs zijn leven werden in september 2019 opgeschud toen hij in de pers hoorde van de positieve test van zijn beste vriendin, Marion Sicot. Vervolgens vond een menselijk avontuur plaats en leidde ertoe dat de wielrenner op 19 september 2021 op de hellingen van Alpe d'Huez met 24 m het wereldrecord voor positief hoogteverschil bij vrouwen in 15339 uur verbeterde.

Tegelijkertijd ontwikkelde Vincent Martins ook een echte passie voor schrijven met talrijke teksten en artikelen over ontwikkeling en publiceerde hij een eerste autobiografisch boek, “A-tout coeur”.

De oorsprong van de plaat

Tijdens de lockdown van maart 2020 stelde Morgane Toullec, een ultra-duursporter, voor dat hij 24 uur per dag non-stop op een hometrainer zou rijden. Het is de deur die openstaat voor durf en uitdaging, en Vincent keert deze uitdaging tegen zichzelf.

In juni 2021, tijdens de voorbereiding op de 24-uurs hoogterecordpoging met Marion Sicot (waarvan hij ook de coach is), de FFC plaatst een aankondiging op zoek naar kandidaten om een ​​30 jaar oud record te verbeteren, dat van de 100 km op de baan (Hervé Boussard, 2u24, in 1988). Dan dient zich een uitdaging aan, die zijn passie voor de baan en het verzet combineert. Het organisatiedossier wordt dezelfde avond opgevraagd.

Een record dat tweemaal werd uitgesteld

Aanvankelijk gepland voor 23 oktober 2021, moest de recordpoging plaatsmaken voor de Wereldkampioenschappen baanrennen en verhuisde vervolgens naar Roubaix. De baan zelf kon Vincent Martins twee weken eerder niet huisvesten omdat de baan zelf moest worden geschuurd vanwege het WK. Slecht nieuws dat twee weken eerder viel en moeilijke tijden om mee te leven, alsof deze plaat hem niet wilde.

De poging stond dus gepland voor dit voorjaar van 2022, niet de beste periode van de atleet, maar hij wilde niet nog verder kijken. We moesten echt helemaal opnieuw beginnen... Na twee jaar avontuur en het begeleiden van Marion Sicot in haar verlossing was Vincent Martins moreel uitgeput en het afzeggen van zijn poging was een zware klap om te verwerken.

Vier maanden voorbereiding met twee en vervolgens drie weken vakantietage in Spanje om verzamel de kilometers en de core- en krachttraining in chronopositie, twee weken op hoogte bij Chloë Turblin (een vriendin die, net als Marion, te maken kreeg met intimidatie in haar Belgische team). Tussen deze weken twee tot vier wekelijkse sessies op de wielerbaan van Saint-Quentin-en-Yvelines, veel hometrainer en werken in de sportschool om de positie te verzachten en te ondersteunen. Een laatste voorbereiding met verschillende sessies achter een scooter op de wielerbaan van Roubaix, waarvan het team hem zeer zorgvuldig hielp bij zijn voorbereiding, net als die van Saint-Quentin.

Een blessure op het slechtste moment

Na de laatste training, de dag voor het record, denkt Vincent dat alles perfect is, dat hij op de grote dag op zijn hoogtepunt is qua fysieke en mentale vorm. Maar hij pakt een inbussleutel uit de gereedschapskist. hij voelt een enorme elektrische schok in zijn rug, een achillespees die hem al jaren hindert.

Hij sluit zijn ogen en haalt diep adem. Acceptatie, bijna een glimlach zelfs. Het is het leven dat hem een ​​nieuwe uitdaging biedt, maar de tijd raakt niet op, voor hem en voor zijn team.

Lendengordel, arnica, tijgerbalsem, warm bad, zelfmassage, het hele assortiment gaat daar naartoe om de volgende dag niet te geblokkeerd te raken. Fietsen blijft de minst pijnlijke plek voor je rug.

Na maanden van voorbereiding en wachten is de grote dag eindelijk aangebroken. Vincent wil geen spijt hebben en vertrekt op basis van zijn meest optimistische looptijdtabel, 2u10, oftewel 19''5 per ronde (46,1 km/u gemiddeld) met een overbrengingsverhouding van 58×16 (7,56 m per pedaalomwenteling). 30 km lang gaat alles goed en wordt de routetabel gerespecteerd. Maar met nog 270 ronden te gaan, begon Vincent een ontsteking van de heupzenuw te voelen met spasmen in het linker zitbeen, en begon hij de gevoeligheid van zijn tenen te verliezen.

Hij zegt: “Ik weet dat de poorten van de hel net zijn geopend, maar ik wil ze en mijn lot forceren. 1u30 lijden, wat is dat in een mensenleven? Het is een gekozen lijden, een lijden dat rijmt op zelfverbetering en prestatie. Dit is het moment waarop concentratiebenchmarks plaats maken voor motivatiebenchmarks.

Door de versnaperingen kun je de inspanning even ontspannen, maar niet de concentratie.

De rondetijd begint rond de 20'' per ronde te stijgen, ik kan niet meer zoveel kracht op het pedaal uitoefenen. De 2u10 wordt ontoegankelijk, I'dan hopen op 2u13 (45 km/u), maar de pijn wordt steeds ondraaglijker in dit zitbeen, de'Onzekere steun op het zadel, ik probeer mezelf te herpositioneren maar de pijn is ondraaglijk, er is vaak een kleine scherpe kreet vergezeld van een traan die in mijn oog komt. Maar aan de voorkant is er een stem die tegen me zegt: “Geef niet op”. Ik stel me de Borg-schaal voor en zijn schaal van perceptie van inspanning, die ik me voorstel met cijfers op 12 of 13/10. Af en toe moet ik uit het zadel opstaan ​​om de achterste ketting een beetje te ontlasten, maar de armen zijn gevoelloos en mezelf in de positie van een danser plaatsen is een onzeker, zelfs gevaarlijk gebaar. Toen ik bijna viel, raakte mijn dij het stuur, voelde ik me als een onsamenhangende marionet met mijn kont uit het zadel, alsof ik op zand trapte of op een fiets die niet paste.

De woorden ‘Wereldrecord’ krijgen hun betekenis: doen wat niemand ooit eerder heeft gedaan… Ik ken een aantal wielrenners, inclusief vrienden, die een niveau hebben dat veel hoger is dan het mijne en die het veel beter kunnen dan ik… Maar ik besef dat dat je sterk en durvend moet zijn om hierin aan de slag te gaan, beetje gek ook…

De ronden gaan rond de 21'' en het record kan mij niet langer ontgaan, ook al zal de tijd slechter zijn dan'hoopte, wat dan ook. Uiteindelijk zijn de emoties bij deze blessure opvallender dan'een betere tijd behaald zonder deze ultieme overtreffen van mezelf. Als ik de grens overschrijd, steek ik mijn hand niet op, niet uit angst om te vallen zoals mijn voorganger bij Guinness, maar simpelweg omdat ik niet langer de kracht heb...

Van de fiets afstappen is een inspanning die mij nog bovenmenselijker lijkt dan 100 kilometer trappen... Onmogelijk om mijn bilspieren te strekken om mijn been over het zadel te laten gaan, onmogelijk om mijn benen te buigen om op de grond te zitten of te liggen, zoals als mijn lichaam in zuur baadde.

Het kost mij 20 minuten om sta langzaam op door je vast te houden aan de reling die langs de baan grenst, onder applaus van het publiek. Ik kan nu samen met mijn familie, mijn vrienden, degenen die mij kwamen aanmoedigen en prachtige geschenken ontvangen die door mijn team zijn voorbereid en uitgezet, een plaquette met mijn merk die voor altijd mijn prestaties zal herinneren. »

Recordsymbool en toekomstige projecten

Het verhaal van Vincent Martins houdt verband met het lijden aan eetstoornissen sinds de adolescentie, een zelfmoordpoging in 2010. Veel meer dan een record, een ietwat egocentrische prestatie volgens zijn woorden. hij wil dit verhaal gebruikentagen inspireren, om te laten zien dat een gewoon mens met zijn wil buitengewone dingen kan bereiken. 

Wat volgt is deelname aan Bordeaux-Parijs en een verlangen om door te gaan op dit pad van uitdagingen dat het meer overstijgt dan traditionele rassen. Behaal zijn beste prestatie in het uur, probeer het in Mexico. Beleef 100% het sportieve avontuur waar hij al jaren van droomt. Dit gaat door zoek naar partners, want dit brengt kosten met zich mee (circa € 7000,- voor de poging, inclusief de organisatie, de marshals, dopingcontrole, de wielerbaan, het geïnvesteerde materiaal etc.). Vincent wil alles optimaliseren, training, positie en zelfs uitrusting. 

Voorts hij hoopt ook dat een loper zijn record zal aanpakken, verbeteren, om het opnieuw te kunnen proberen. Er blijft de frustratie dat hij zich niet 100% heeft kunnen uiten in de zekerheid dat de 2u10 mogelijk was.