Is fietsen te duur geworden?

Veel fietsers zijn van mening dat hun sport te duur of elitair is geworden, of het nu gaat om complete fietsen, frames, aandrijflijnen of kledinguitrusting. Hoewel het waar is dat hoogwaardige apparatuur zeer hoge prijzen opbrengt, mogen we niet vergeten dat een fiets veel complexer is dan het lijkt en dathet is niet verplicht om € 10 of meer uit te geven om een ​​machine te vinden die is aangepast aan uw behoeften en mogelijkheden.

via Guillaume Kijkgaatje – Foto's: Pixabay.com, Pxhere.com, Flickr.com

In het peloton of op sociale netwerken gaan veel stemmen op die zeggen dat de fietsprijzen niet gerechtvaardigd zijn en dat de wielersport zijn populaire wortels vergeet. In constante prijs (prijzen in reële waarde, dat wil zeggen gecorrigeerd voor de variatie in prijzen vergeleken met basis- of referentiegegevens – Bron: INSEE), de duurste fietsen die er zijn, zijn in 3500 jaar tijd gestegen van ongeveer € 12,- naar € 000,-. Voor schoenen gingen we van 200 naar 350, zelfs 400 euro. Hetzelfde geldt voor kleding, korte broeken, truien en jassen, waarvan de prijzen ook zijn geëxplodeerd. Tenslotte zijn het alleen op het gebied van banden waar de prijzen iets zijn gedaald. Een goede slang uit de jaren ’80 kostte anno 2021 al het equivalent van ruim honderd euro.

Maar wie kan twijfelen aan de enorme ontwikkelingen die we in drie of vier decennia hebben meegemaakt? Laten we maar het voorbeeld nemen van winteruitrusting. Halverwege de jaren 80 legden we wollen truien over elkaar heen, met de vingers gekruist dat het niet zou regenen. Een paar jaar later droegen we ‘thermische’ jassen die stijf en ongemakkelijk waren. Aan het begin van de jaren 2000 verschenen er dikke en winddichte jassen, die zelfs de geringste langdurige inspanning onmogelijk maakten omdat ze niet ademend waren. En nu? Het is bijna mogelijk om in alle weersomstandigheden te rijden als je goed uitgerust bent en in aanvaardbare omstandigheden van comfort en bescherming...

Een enorme sprong voorwaarts

Een high-end fiets uit de jaren 80 (vandaag zo’n € 3500,-) was vaak van staal en op maat gemaakt. Maar hij woog ongeveer 9 kg, had zes versnellingen achter (met een smal versnellingsbereik), frameshifters, toeclippedalen en platte aluminium velgen. Een high-end fiets is tegenwoordig twee kilo lichter, een lichtgewicht, zeer stijf en aerodynamisch carbonframe, volledig geïntegreerde schedes, carbon velgen, schijfremmen en een elektronische transmissie. Dit betekent ongeveer 25% minder gewicht en een veel complexer ontwerp. Laten we niet vergeten dat een hoogwaardig carbonframe minder dan 800 gram weegt (tot minder dan 600 gram), terwijl het lateraal stijf is, in de lengterichting behoorlijk flexibel, en bovenal in staat is om nog een fietser van 100 kg op een frame te dragen afdaling met meer dan 80 km/u.

Een hoogwaardig carbonframe weegt tot minder dan 600 gram, is zijdelings stijf en in de lengterichting behoorlijk flexibel, en kan een rijder van meer dan 100 kg ondersteunen tijdens een afdaling met een snelheid van meer dan 80 km/u.

Rechtvaardigt deze oproer aan technologie die wordt ingezet om steeds verder te gaan werkelijk zo'n prijsverschil tussen uitrusting uit het middensegment en de duurste fietsen in de catalogi? Niet in absolute termen uiteraard. Want zodra de onderzoeks- en ontwikkelingskosten, de windtunnelstudies, het ontwerp van de mallen (erg duur), de kosten verbonden aan de after-sales service en de garantie en de transportkosten zijn afgeschreven, is het duidelijk dat het verschil in kwaliteit en de prestaties zijn geen prijs waard die van eenvoudig naar drie- of viervoudig gaat.

Het is echter een werkwijze die op alle terreinen de boventoon voert, of het nu gaat om luxe (sieraden, horloges, enz.) of accessoires die verband houden met het dagelijks comfort (telefoon, televisie, enz.) of zelfs auto's. Er zijn uiteraard auto's die €10 kosten, maar ook auto's die meer dan 000 miljoen kosten. Nieuwigheid en exclusiviteit hebben een hoge prijs. De gemiddelde prijs van een fiets (alle praktijken samen en exclusief elektrische fietsen) bedroeg € 2 in Frankrijk in 364, maar rekening houdend met het enorme volume dat de fiets vertegenwoordigt nut. Voor zogenaamde fietsen ras (inclusief alle fietsen met 700 wielen en gebogen stuur), stijgt de gemiddelde prijs naar bijna € 1500. En voor meer specifieke fietsen bedoeld voor fietsliefhebbers zoals wij varieert de gemiddelde prijs afhankelijk van het merk, maar ligt rond de € 2500,-. Dit is wat wij noemen het vet van de fietsenmarkt route sportief, dat wil zeggen waar het meeste aankoopvolume is onder degenen die ijverig rijden. 

Dit betekent echter niet dat zeer hoogwaardige fietsen niet worden verkocht, integendeel. De volumes zijn beperkter, maar er is zeker een klantenkring die op dezelfde fietsen rijdt als de renners van de Tour de France. Meer uit plezier dan uit noodzaak, daar is iedereen het over eens. De belangrijkste aanvallertagDe technologieën die worden ingezet om de hardware met enkele tienden van een procent te verbeteren en de nieuwigheid te rechtvaardigen, zijn dat ze op een of ander moment beschikbaar zijn in meer toegankelijke versies. Dankzij dit concept en de hoogwaardige fietsen die enkele jaren geleden werden aangeboden en verkocht, een fiets van € 3500 uit onze tijd presteert beter dan een fiets van dezelfde waarde 20 of 40 jaar geleden, ook al was hij destijds de beste.

Prijzen gekoppeld aan een context van hoge spanning 

De gezondheidssituatie heeft een sterke invloed gehad op de productie van frames, onderdelen en accessoires, waarvan 95% uit Azië komt, als we de hele fietsenmarkt in ogenschouw nemen. Aan het einde van de eerste lockdown explodeerden de aanvragen voor fietsen over de hele wereld, waarbij de verkoop bijvoorbeeld tussen mei en juni met 117% steeg in Frankrijk, volgens BFM Business. Een context die een prijsstijging (althans tijdelijk) voor bepaalde componenten bevordert, waarbij merken moeite hebben met het betrekken van grondstoffen in een gebied met sterke concurrentie.

De Covid-crisis heeft ook de handel tussen Azië en het Westen vertraagd, met zeer strikte gezondheidsbeperkingen. Naast het opleggen van onzekere deadlines zijn de kosten van containervervoer vanuit China sterk gestegen. Sommige merken kiezen er zelfs voor om per vliegtuig te vervoeren, wat de transportkosten enorm verhoogt in vergelijking met een enkele fiets. 

Het openen van fabrieken en productielijnen in Europa om deze afhankelijkheid van Azië te beperken is op dit gebied niet voor morgen. In de eerste plaats vanwege een kwestie van kennis. Bepaalde componenten worden goed geproduceerd op het Oude Continent, maar dit heeft qua volume niets te maken met wat er in Azië gebeurt, of het blijft beperkt tot zeer specifieke componenten. En aan de andere kant, Ook in Azië stijgen de levensstandaard en de lonen, wat gevolgen heeft voor de prijs af fabriek.

Alles nuancerend

Als ze de prijscurve (die exponentieel stijgt) niet volgen, bestaan ​​er wel degelijk nuances tussen de verschillende niveaus van het fietsaanbod.. Of het nu gaat om afwerking, gewicht, gebruikscomfort, prestaties, een fiets die voor ongeveer € 10 tot € 12 wordt verkocht, is “beter” dan een fiets die voor € 000 wordt verkocht, ook al zijn de verschillen voor deze prijs minimaal. Je kunt zeker nog steeds 5000 gram besparen op het frame, 100 gram op de wielset en misschien 100 gram op de groep, maar over het algemeen heb je toegang tot een machine die weinig te benijden heeft van een zeer lange fiets met bereik voor dagelijks gebruik. Als je strikt naar de prestaties kijkt, kun je 200-2 watt winst behalen op een helling van 3% en 8-5 watt op een vlakke ondergrond bij 10 km/u, afhankelijk van het frameprofiel en de wielen. Verder zal het nooit gaan. Dit is belangrijk voor professionals (die deze topfietsen gebruiken), maar minder voor 99% van de gebruikers. Daarnaast mogen we nooit vergeten dat zeer hoogwaardige apparatuur ook duurder is in onderhoud en dat vervangingsonderdelen bij een val ook erg duur zijn. 

De keuze van de rede

Gezien bepaalde reacties wanneer een nieuw product op de markt komt, de frustraties zijn begrijpelijk als we zien dat de high-end, die door de professionals wordt gebruikt, voor de meeste budgetten niet toegankelijk is. Jarenlang kon bijna iedereen zich, tegen een paar offers, precies dezelfde uitrusting veroorloven als de winnaar van de Tour de France. Dit is vandaag de dag niet meer waar. Maar betekent dit dat het verplicht is om zo’n machine aan te schaffen om efficiënt te zijn of om snel te kunnen rijden? Nee! Alle apparatuur is vooruitgegaan en iedereen kan geschikte apparatuur vinden tegen een redelijke prijs. Er bestaan ​​niettemin verschillen in prestaties en details tussen de verschillende niveaus van het assortiment, en gelukkig. Het valt nog te bezien of je het op jouw beoefeningsniveau kunt voelen of dat je het echt nodig hebt.

Deze race om innovatie, die de prijzen van hoogwaardige producten doet stijgen, is tamelijk goed nieuws voor de uitrusting van toekomstige jaargangen., die op hun beurt binnen enkele seizoenen zullen profiteren van deze nieuwe technologieën tegen een meer toegankelijke prijs. Het mag in ieder geval niet worden gezien als een degraderende factor voor degenen die niet over de financiële middelen beschikken om als een professional te rijden.

=> ZIE OOK : Lees ook onze eerdere artikelen Mag