viatager de publicatie "Welke hartslag voor wintertraining?"
Tijdens de winterperiode is het meestal raadzaam om op een lage intensiteit te trainen en uw hartslag in de gaten te houden, zodat u een stevige basis kunt leggen voor het volgende seizoen. Een klassieke maar effectieve methode, echter uitgedaagd door nieuwe technologieën en de kennis uit andere sportdisciplines dan wielrennen of triatlon.
via Guillaume Judas – Foto's: Santini, La Passione, Assos/DR
Traditioneel wordt de wintertraining opgesplitst in drie fasen : een eerste gewijd aan regeneratie na een lange reeks tests of herhaalde intensiteiten, een tweede gewijd aan langdurig landwerk met lage intensiteit, en ten slotte een derde met de geleidelijke introductie van inspanningen die dicht bij die liggen bij de concurrentie om zich voor te bereiden op de start van het volgende seizoen.
Relatief lage intensiteit, vooral omdat cardio na een periode van rust of vrijwillige detraining bij de minste moeite de neiging heeft snel te verdwijnen. Het doel van dit type training is ook om volume te accumuleren en daardoor de inspanning te beheersen om geleidelijk toegang te krijgen tot alle gewenste fysiologische aanpassingen. Bepaalde andere activiteiten dan fietsen, die interessant zijn om in de winter te beoefenen, zoals hardlopen, zwemmen, langlaufen of teamsporten, verdienen speciale begeleiding omdat ze verschillende spiergroepen gebruiken en behoorlijk kostbaar kunnen zijn voor het energieverbruik. Bent u geen ervaren hardloper, dan kan wandelen een interessant alternatief zijn om ervoor te zorgen dat u in de juiste hartslagzone blijft.
=> ZIE OOK :
- Polar GPS en hartslagmeters
- Garmin GPS- en hartslagmeters
- Bryton GPS en hartslagmeters
- Sigma GPS en hartslagmeters
Een solide basis
Veel atleten denken ten onrechte dat een te lage intensiteit tijdverspilling is. Dit type profiel komen we vooral tegen bij degenen die laat beginnen met duursporten en de verloren tijd willen inhalen. Ze denken dat “ als het geen pijn doet“Ze gaan niet vooruit. We zien ze joggen met een snelheid van 14 km/u, op Zwift rennen met gemiddeld 160 pulsen per uur, of uitstapjes met gemiddeld 34 pulsen vanaf het begin. Dit soort ‘tussenliggende’ intensiteit brengt echter niets anders met zich mee dan vermoeidheid. Een gebrek aan frisheid is dan schadelijk voor het herstel en voor de fysieke en psychologische beschikbaarheid om intensiteiten te bereiken die echt interessant zijn voor progressie en prestaties.
Dit fundamentele uithoudingsvermogen mag daarom niet worden verwaarloosd, ongeacht uw niveau, en om alle hierboven genoemde redenen. Dit is de basis van je seizoen, en zelfs van je sportcarrière als we kijken naar het voordeel van het afwisselen van fasen van slechte vorm en goede vorm om op de lange termijn vooruitgang te boeken.
Er zijn tegenwoordig echter veel verzoeken voor degenen die zich niet graag overgeven aan dit soort eentonige en vervelende voorbereiding. Ze zijn des te gemakkelijker te begrijpen omdat het succes van een seizoen ook afhangt van de mate van motivatie die in de voorgaande maanden is opgebouwd. De winterperiode leent zich daarom ook uitstekend voor afwisselende sportieve activiteiten.
Omgekeerde planning
Naast het gebruik van een tool als Zwift, die virtuele parcoursen van verschillende moeilijkheidsgraad biedt en die soms een echte uitdaging vormen, of zelfs wedstrijden die het hele jaar door toegankelijk zijn, wordt dit principe van fundamenteel uithoudingsvermogen echter in twijfel getrokken door andere sportdisciplines zoals hardlopen of hardlopen zwemmen, of zelfs door het beoefenen van veldrijden, waardoor lopers als Mathieu van der Poel of Wout van Aert toch het hele jaar door goed kunnen presteren op de route. We praten dan over het trainen met zogenaamde omgekeerde planning, die bestaat uit het plaatsen van zeer intensieve oefeningen heel vroeg in de voorbereiding, en het programmeren van het maximale volume eerder aan het einde van de periode.
Dit type training heeft twee voordelentages: ten eerste kunt u dit doen begin met korte sessies die gemakkelijk binnenshuis kunnen worden uitgevoerd, waarbij bepaalde weersgerelateerde beperkingen worden vermeden, en dan kunt u dat doenketen de intensiteiten op afstand van wedstrijden, dus zonder al te veel vermoeidheid op te bouwen. Bovendien maakt dit soort programmering het mogelijk om een betere progressiviteit van de toename van de werklast te respecteren, tenminste wanneer de duurwerkzaamheden moeten worden uitgevoerd op basis van lange afstanden, zoals bijvoorbeeld evenementen van 200 km.
Reverse planning is daarom vooral gericht op ervaren sporters, die al enkele jaren training achter de rug hebben., en die ook na een pauze zeer snel terugkeren naar een uitstekend basisniveau. In ieder geval maken ze een korte herstelperiode door, waardoor ze opnieuw verbinding kunnen maken met de inspanning, met het fundamentele uithoudingsvermogen, en voordat ze aan de intensiteiten beginnen. Dit type training met zeer vroeg geprogrammeerde intensiteiten is niet geschikt voor puur amateursporters die langere aanpassingsperioden nodig hebben om de werklast op te vangen.
Een beetje variatie
Wat deze methode ons leert is dathet is waarschijnlijk overdreven om enkele maanden op een zeer lage intensiteit te trainen, en dat het feit van het afwisselen van de basistraining met een paar korte en zeer intense inspanningen die de cardio tot dicht bij de maximale frequentie brengen, interessant is voor het behouden van kracht en kracht.
De winterperiode is daarom ideaal om naast je fundamentele uithoudingsvermogen te werken aan je atletische vaardigheden, zoals maximale kracht, gebarencoördinatie, snelheid of flexibiliteit. Korte, intense en gespreide inspanningen die, mits uitgevoerd in een goede staat van frisheid, idealiter de basis van uw seizoen vervolledigen.
=> ZIE OOK : Al onze Coaching artikelen
viatager de publicatie "Welke hartslag voor wintertraining?"
