viataguit de publicatie “The Praise of Slowness”
viataguit de publicatie “The Praise of Slowness”
In een moderne wereld waar op tijd zijn al te laat is, kun je je afvragen of het tempo van deze gekke race nog steeds zo gunstig is. De tijd lijkt op alle niveaus te versnellen. En heeft deze snelheid in de sport werkelijk een gunstige invloed op onze resultaten en onze sportieve prestaties? Met andere woorden, Moet je altijd snel rijden en/of rennen om vooruitgang te boeken? Wat als we eindelijk samen de traagheid zouden prijzen?
Door Jean-François Tatard – Foto's: Pixabay.com
In je moderne leven vind je in de vermenigvuldiging van ervaringen een soort gelijkwaardigheid met de zoektocht naar de eeuwigheid. Alsof een vol leven een gelukkig, rijk en intens leven is. Maar kunt u er volledig zeker van zijn dat deze boulimie geen schadelijke gevolgen heeft voor uw efficiëntie? De versnelling van jullie wereld vindt plaats op alle niveaus: het internet en de mondialisering doen jullie klokken schudden. Vanuit economisch oogpunt wordt er van u gevraagd steeds productiever te zijn. In hetzelfde leven vinden verschillende veranderingen plaats (werk, huwelijk, verandering van vereniging, verandering van club, verandering van sport, multifunctioneel, enz.). Ook de vermenigvuldiging van communicatie- en uitwisselingskanalen (SMS, e-mail, Messenger, Whatsapp, enz.). Kortom, de conclusie is dezelfde: doe meer in minder tijd!
Versnelling heeft dus betrekking op tijd, maar ook op de compressie van al deze dingen die je moet doen en vooral je sporttraining!
Snelheid is soms essentieel
En niet zomaar een beetje. Verwacht niet dat je ook maar de geringste race wint, zelfs niet een lokale, zonder je lef uit de kast te halen of op zijn minst te pronken met de omvang van je knowhow. De downhill-mountainbiker moet snelheid en perfectie van uitvoering combineren om een race te winnen. Het is een stapeltagen precisie. De man die je wonden gaat behandelen, kan in een noodsituatie geen tijd besteden aan introspectie. Hij moet snelheid en intuïtie combineren in het licht van een crisissituatie, want zondag is er een race waarin iedereen een resultaat verwacht. De amateuratleet moet een passende houding combineren met zijn werk en zijn familiale en organisatorische verplichtingen, waardoor hij met een passende uitvoeringssnelheid kan trainen. Je moderne leven laat je denken dat je geen tijd meer voor jezelf hebt " Ik heb geen tijd om te gaan rijden, ik ben uitgeput, ik moet me haasten. »Maar weet je wat? Je hebt 5 keer meer vrije tijd dan een eeuw geleden…
De concurrentie is zwaar. Overal. Maar de vraag is of het essentieel is om op de grote dag snel te gaan.
Waarom dit gevoel van overbelasting?
Infobesitas en mentale overbelasting maken deel uit van het kwaad van deze beschaving! Druk is een nieuw kwaad. Je ouders hebben het zeker niet zo ervaren als jij. En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn je hersenen niet ontworpen om meerdere soortgelijke taken tegelijkertijd uit te voeren. “ Multitasken schaadt de efficiëntie ernstig“, zei mijn vader!
Weet je nog toen je leerde fietsen. Er was geen sprake van tegelijkertijd telefoneren of naar het nieuws kijken. Vervolgens ontstaan er door ervaring cycli waardoor andere taken tegelijkertijd kunnen worden uitgevoerd. Er is echter tijd nodig om van de een naar de ander te gaan. Uitvoeringssnelheid kan niet worden gedownload zoals in Matrix. Je moet daarom geduld hebben. Door herhalingen, fouten, correcties, trage uitvoering om van een weloverwogen actie naar een automatisme te gaan. Wees op uw hoede, jongens (en meisjes), want naast een verlies aan efficiëntie kan uiteindelijk ook snelheid veranderen burn-out !
Je moet daarom geduld hebben. Door herhalingen, fouten, correcties, trage uitvoering om van een weloverwogen actie naar een automatisme te gaan.
De voordelen van traagheid
Traagheid kan dus heel nuttig zijn bij het uitvoeren, door middel van geduld, van een gebaar dat vervolgens automatisch en bijna perfect wordt! Traagheid is voor de wielertijdritspecialist noodzakelijk om de meest aerodynamische houding aan te leren en dat is op het eerste gezicht spiertraumatisch. Traagheid is noodzakelijk voor de mountainbiker die moet leren de trajecten en de verdeling van de massa te temmen om zo goed mogelijk met obstakels om te gaan. Traagheid is noodzakelijk voor de triatleet die zijn bewegingen in het water nauwkeurig en heel langzaam moet uitvoeren. Kijk hem eens, zijn cadans is helemaal niet die van een BMX-rijder die zijn benen met meer dan 180 toeren per minuut draait. Om snel het water in te gaan, is het een perfect gebaar dat moet worden geleerd en dat niets met snelheid te maken heeft.
Traagheid is ook nodig voor hardlopers om te leren energie naar voren te stuwen. in plaats van te springen als een Marsupilami en alle voordelen van de kracht te verliezen. Observeer atleten in PPG terwijl ze de spieren in een excentrische positie trainen. De beweging is langzaam! En het is in deze traagheid dat de spier het meeste voordeel haalt uit oefening.
In termen van pure training verbetert traagheid niet alleen de beweging. ‘Langzame’ training, of op zijn minst een basistraining voor het uithoudingsvermogen, heeft onverwachte voordelen en onbekend bij de volgers van “ de hele weg en de hele tijd“. Langzame training bevordert wat capillarisatie wordt genoemd, om bloedcapillairen te openen en de bloeduitwisseling te bevorderen. Wat het spieruithoudingsvermogen verbetert en daardoor de vooruitgang op de lange termijn bevordert. Door langzaam te trainen kun je opgeslagen vet als prioriteit consumeren en dus afvallen zonder spiermassa te verliezen. Ten slotte helpt langzame training het lichaam te regenereren, afvalstoffen te laten circuleren en beter te herstellen na een wedstrijd of een moeilijke training.
Dus snelheid of traagheid?Traagheid is daarom net zo noodzakelijk als snelheid. Traagheid is niet het onvermogen om sneller te rennen. Het is een vorm van weerstand tegen de tijd. Laat je niet meeslepen door de tijd, maar houd tijd vrij om te ademen. Een bepaalde vorm van wijsheid reconkomt voort uit de wens om de duur niet te overhaasten, je er niet door te laten overhaasten, om je capaciteit om het evenement te organiseren te vergroten, om nog efficiënter te zijn en uiteindelijk nog gelukkiger te zijn. Deze traagheid vereist dat je de tijd alle kansen geeft en dat je je ziel evenveel laat ademen als je lichaam, door soms te wandelen maar ook naar het lichaam te luisteren en te rusten.
tot slot
Moeten we dus prioriteit geven aan snelheid of traagheid? Ik zou je daarmee hebben gelaten, maar om van versnelling te kunnen spreken, moet er sprake zijn van een vertraging. En in werkelijkheid, het is zeer waarschijnlijk dat beide het grootste deel van de tijd nuttig zullen zijn in uw sportbeoefening. Om te kunnen accelereren, moet je kunnen profiteren van de hersteltijd en de ademhaling. En de sportgeschiedenis leert je dat er na een hoge intensiteit een pauze of hersteltijd is. Op dezelfde manier, cognitieve inspanningen vereisen tijd voor contemplatie en introspectie. Je moet dus het juiste ritme vinden om snelheid en traagheid af te wisselen. Het is aan jou om te weten hoe je je grenzen kunt peilen en kunt vertrouwen op kritisch denken en zelfvertrouwen. En uiteindelijk, de tijd nemen om te vertragen vergt uiteindelijk meer inspanning dan versnellen.
=> ZIE OOK : Al onze Coaching artikelen
viataguit de publicatie “The Praise of Slowness”
viataguit de publicatie “The Praise of Slowness”
