De Alpenman: “Een prachtige race”

Lake Finisher van de Alpenman 2019Jean-Luc Perrin heeft zeer goede herinneringen aan deze atypische gebeurtenis, ook al slaagde hij er niet in om naar de top van Semnoz te klimmen. Slechts twee jaar triatleet, deed mee aan de Xtrem Triathlon du Lac d'Annecy zijn voorbereiding op het Ironman Wereldkampioenschap in Hawaï volgend jaar oktober. Ontmoeting.

Door Pierre Maxime BRANCHE. Foto's: DR

Eerste triatlonlicentie in 2018 op 60-jarige leeftijd, eerste startnummer over XXL-afstand bij de FrenchMan in mei 2018, gekwalificeerd voor de Ironman Vichy in augustus 2018 voor het wereldkampioenschap in Hawaï in oktober volgend jaar… Jean-Luc Perrin stopt nooit om de mensen om je heen te verrassen, tot op het punt dat er een zeker onbegrip ontstaat. Afgelopen weekend finishte de neotriatleet in de Alpsman, de Xtrem Triathlon du Lac d'Annecy, en won hij zijn categorie 60-64-jarigen in 14:34:47. Enige spijt: ik kon 20 minuten niet naar de top van Semnoz klimmen toen de bel ging. Feedback van deze sporter met een unieke achtergrond.

3bikes.fr : Jean-Luc, hoe kom je op het idee om op… 60-jarige leeftijd je eerste triatlonlicentie te tekenen?
Jean-Luc Perrin: Ik werd in 1996 op 39-jarige leeftijd geopereerd aan een hernia. Vanaf dat moment ben ik gaan wielrennen, maar ook aan de start gestaan ​​van tal van wielersporten. Uiteindelijk heb ik op mijn zestigste een triatlonlicentie gehaald, omdat ik tegen mezelf zei dat het nu of nooit was. En zoals ik altijd heb gedurfd, wilde ik aanvallen met een belangrijke test. Ik was op zoek naar een XXL-afstand, Ironman-formaat, met een niet al te moeilijk parcours en de Fransman in Hourtin (Gironde) leek mij perfect.

Een niet al te moeilijk format als je geen ervaring hebt?
Ja, ik heb op Hourtin eigenlijk veel meer geleden dan op de Alpsman afgelopen weekend. Maar ik ontdekte alles: de afstand bij het zwemmen, de marathon na de 180 km fietsen, de mentale hulpbronnen die ik moest zoeken. Vervolgens merkte ik dat de ervaring ervoor zorgt dat hoofd en lichaam wennen aan de inspanning. Wat mij ook in staat stelt om de moeilijkheid van dit soort XXL-evenementen te weerstaan, is het plezier om erbij te zijn, om te genieten van de sfeer en de vriendelijkheid van de vrijwilligers. Of nogmaals, als ik de fiets op de Alpenman zet, zeg ik met een glimlach tegen mijn vriend en de aanwezige toeschouwers: “Wat als ik nu een marathon zou lopen om de dag af te sluiten?” » Ik weet dat ze daar om moesten lachen...

Wat was het resultaat van FrenchMan, je eerste XXL?
Ondanks het lijden won ik in mijn categorie 60-64-jarigen. Vervolgens ging ik verder met de AintriMan, waar ik ook won in mijn categorie, en vervolgens met de Ironman Vichy, waar ik me dit jaar kwalificeerde voor het wereldkampioenschap in Hawaï door als derde te eindigen in de leeftijdsgroep van 3-60 jaar.

Dus de Alpenman was een doordachte inzending die deel uitmaakte van je voorbereiding op het WK?
Ja, ook al wist ik afgelopen winter niets van deze race! Maar tijdens de algemene vergadering van Trispiridon Oyonnax Ain maakten twee van onze leden bekend dat ze zich gingen inschrijven. Ik deed zelf wat onderzoek en besloot me bij hen aan te sluiten.

Was je niet bang voor de route, vooral voor de 4 hoogtemeters op de fiets?
Fietsen maakt mij niet bang, zwemmen wel. Ik heb pas vier jaar geleden borstcrawl leren zwemmen, dus ik ben nog steeds een beetje bang voor dat onderdeel. Ter voorbereiding heb ik deelgenomen aan de Ironman 70.3 Pays d'Aix, de Half Iron du Semnoz en de Triathlon M in Bourg en Bresse. De start midden in het meer van Annecy is erg mooi, je hoeft alleen niet te lang in het water te wachten voordat je begint. Dan zoeken we in de nacht nog een beetje naar de boeien, maar de kajaks zijn voorzien van zaklampen en helpen ons de weg te wijzen.

Wat waren jouw verwachtingen van deze Alpenman?
Beklim Semnoz zoals alle concurrenten. De dagen voorafgaand aan de test baseren we ons op de toestroom, we berekenen onze tijden en ik wist dat het voor mij heel eerlijk zou zijn met de 12 uur die ik toegewezen had gekregen om de doorgang van de bel te bereiken en toestemming te krijgen om de klim te maken. Ik miste het met 20 minuten. Ik dacht dat ik beter zou kunnen zwemmen en fietsen. Ik had me 1u20 zwemmen voorgesteld, maar ik stapte uit in 1u30. Op de fiets gaf ik niet alles, omdat ik wist dat de marathon moeilijk zou worden. Ik wist dat als ik niet zo goed zou zwemmen, ik gemiddeld 23 km/u zou moeten rijden om te hopen vóór de bel te kunnen passeren. Maar mijn snelheidsmeter bleef steken op een gemiddelde van 22 km/u, dus ik wist al snel dat het moeilijk zou worden.

Wat herinner je je van deze ervaring?
Mooie herinneringen en veel plezier. Ik was verrast door de marathon die helemaal niet vlak was, zeker niet op de terugweg. Ik passeerde een flink aantal deelnemers die aan het wandelen waren. De omgeving is prachtig, de start is stimulerend, ook al ben ik geen goede zwemmer. De motorfiets is prachtig, de aanmoedigingen van toeschouwers en vrijwilligers zijn talrijk. Ik ben er trots op Lake Finisher te zijn van een extreem moeilijk evenement waarvan de reputatie steeds groter wordt. Het is een hele reis!

De mensen om mij heen hadden de FrenchMan-uitdaging al niet echt begrepen, dus de AlpsMan en de projectie op de Ironman World Cup nog minder…

Hoe reageren de mensen om je heen op deze verandering in het leven van de afgelopen twee jaar?
Ze zijn onder de indruk. Ze ontdekten in mij capaciteiten waarvan ik me persoonlijk bewust was, maar die ik nog niet had kunnen uiten. Ze hadden de FrenchMan-uitdaging al niet echt begrepen, dus de AlpsMan en de projectie op de Ironman World Cup nog minder…

Wat is je wekelijkse trainingsbelasting?
Ik loop vooral op gevoel. Ik ben 62 jaar oud, het lichaam is wat het is op die leeftijd, dus ik probeer het niet te veel te martelen om het nog een paar jaar gezond te houden. Ik train ongeveer 12 uur per week, waarbij ik mij vooral richt op hardlopen en fietsen. Ik ben beperkt in zwemmen omdat ik pijn in mijn schouders heb, een ontsteking die optreedt als ik ze te veel gebruik.

Wat is jouw zomerschema?
Ik moet er koste wat het kost in slagen om beter te zwemmen en een tijd van ongeveer 1u15-20 over de 3m voor ogen te hebben. Dus ik ga wat tijd doorbrengen in Nantua Lake. Ik zal ook werken aan de oriëntatie, wat een zwak punt blijft. Wat fietsen betreft: ik doe ook veel aan mountainbiken. Ik sta aan de start van de Transverdon, een grote oversteek van 800 km en 260 hoogtemeters in volledige autonomie. Afhankelijk van hoe deze beproeving zich zal ontvouwen en vooral van mijn herstel, zal ik nadenken over wat ik nu moet doen voordat ik plannen maak voor Hawaï.