Jean-Philippe en zijn Cannondale Slice

De mens en zijn machine zijn vaak één. Favoriete of financiële beperking, stockfiets of mijntagà la carte heeft elke hardloper, elke triatleet zeer persoonlijke redenen om voor deze of gene fiets te kiezen in plaats van voor een andere. In deze sectie geven wij u de mogelijkheid om ons uit te leggen waarom u voor uw keuze heeft gekozen en wat u op prijs stelt als deze eenmaal op uw frame is geplaatst. Vandaag ontmoeting met Jean-Philippe Pressouyre, 35 jaar oud, eigenaar van een Cannondale Slice waarmee hij zijn Ironman 70.3 afstandsdoelstellingen kon bereiken.

Basketballer, handbalspeler, volleybalspeler… Jean-Philippe speelde in zijn jeugd vele disciplines, met een meer uitgesproken aantrekkingskracht op balsporten. Zijn fiets was echter nooit ver weg als vervoermiddel of voortagHij maakte een paar min of meer sportieve ritjes met vrienden, zoals de dag waarop hij op 16-jarige leeftijd op pad ging om Puy-Mary (Cantal, 1 m) op zijn mountainbike aan te vallen. Uiteindelijk beet de kleine koninginnenmicrobe hem een ​​paar jaar later, net als de triatlonmicrobe.

«In 2013 nam ik deel aan mijn eerste Ironman 70.3 in Vichy (03) met mijn eerste racefiets: een Specialized Allez Comp Triple, waaraan ik extenders en 35 mm Reynolds Solitude-wielen had toegevoegd. De volgende dag wist ik dat ik weer in de rij zou gaan staan, met als doel het beter te doen, nadat ik de 93 km op zeer bescheiden wijze in 3u09 had afgelegd, een gemiddelde van 29,5 km/u. Dus ging ik op zoek naar een betaalbare en efficiënte chronofiets.

Een klein dienblad en Mavics

Na verschillende vergelijkende onderzoeken en specialistische adviezen heb ik gekozen voor de Cannondale Slice Ultegra 2014. Sober in zwart en wit, goed uitgerust met Shimano Ultegra, stijf zonder een stuk hout te zijn, ik had mijn nieuwe metgezel gevonden. route ! Eerste aanpassing bij aankoop: verander het kleine kettingblad van 38 naar 36 tanden. Met een 11-28 cassette kon ik dankzij deze transmissie overal heen. Qua wielen heb ik een geweldige kans gegrepen voor Mavic Cosmic Exalith spiegelreflexcamera's. Conclusie: mijn Slice is nog mooier geworden dan hij was, maar vooral efficiënter.

Nieuwe sensaties

Comfortabel voor een tijdrit, maar toch stijf als je een beetje wilt pushen. Het stelde me in staat nieuwe sensaties te ontdekken: een snelheid van meer dan 35 km/u gedurende meerdere kilometers op het vlakke aanhouden zonder al te veel kracht te zetten, goed gepositioneerd op de verlengingen. Indrukwekkend en zeer aangenaam! Aan de andere kant had ik het moeilijk tijdens lange beklimmingen. Maar ik denk dat dat meer te maken heeft met het feit dat ik geen geboren klimmer ben. Want hoewel stijf, is deze Slice nogalzeer tolerant en verre van een groot stuk hout te zijn dat niets vergeeft. Bij het afdalen vasthouden route is perfect, zoals op een rail, zowel op de verlengingen, indien mogelijk, als op het stuur. Het remmen is effectief, geen klachten.

Een helse voet

Voor meer comfort heb ik het ISM Adamo Prologue-zadel geïnstalleerd, de Fizik Arione Tri2 legde te veel druk op mij tijdens uitstapjes van meerdere uren. Wat mij verbaasde is dat het niet mogelijk is om aan de achterzijde een 25mm band te monteren: deze schuurt tegen de voorderailleurkabel die onder de trapas omhoog gaat richting de derailleur. Dat gezegd zijnde is het niet al te bestraffend en ongetwijfeld gekoppeld aan de jaargang: in 2014 was er nog geen sprake van een uitbreiding van het bandensegment.

Ik ben erg blij dat ik in mijn "Cannon" heb geïnvesteerd. Ik vind het erg leuk om erop te rijden. En eerlijk gezegd werd mijn initiële doelstelling gerespecteerd: ik keerde in 70.3 terug naar de start van de Ironman 2014 Vichy met een fietstijd die een kwartier was verbeterd (93 km in 2u53'30 voor 32,1 km/u gemiddeld) . Dan de heilige graal met (voor mij) een geweldige tijd in 2017, opnieuw in Vichy maar dan in omgekeerde richting: de 90,5 km in 2u42'30 of 33,5 km/u gemiddeld. Die dag had ik een geweldige tijd! »