Test van de 3T Strada Pro Disc

Levendig als het maar kan zijn, is de 3T Strada, in zijn volledige Pro-versie, een kleine UFO op de huidige markt die zich toelegt op aerodynamica. Naast de unieke setting biedt het schijfremmen en Sram Force 1-aandrijflijn met enkele ketting. Een matage die de nieuwsgierigheid aanscherpt en die de verdienste heeft de geest te openen.
Door Pierre-Maxime BRANCHE – Foto's: 3Bikes.fr

Splijten. Verontrustend. Geconfronteerd met de 3T Strada Pro Disc zijn de reacties overvloedig. Sommige mensen vinden het helemaal niet leuk en laten het botweg weten. Anderen zijn langstages, weet het niet. De rest volgt met min of meer enthousiasme. Het is inderdaad moeilijk om neutraal te blijven als je de geometrie ontdekt van deze fiets, uitgerust met schijfremmen en een transmissie met één kettingblad.
Ergens heeft Gerard Vroomen, de designbaas van het Italiaanse merk, door zijn wereld te verwarren, zijn weddenschap al gewonnen door emoties op te wekken, zowel positief als negatief. Het is het kenmerk van kunstenaars. En aangezien iedereen tevreden stellen betekent iedereen tevreden stellen, kun je net zo goed iets creëren volgens je eigen idee, zelfs als dat betekent dat je je uiterste best moet doen. Behalve dat het doel van het spel nog steeds is om fietsen aan zoveel mogelijk mensen te verkopen.

Bike Premium
Op dit punt staan ​​3T en zijn vriend Gerard niet helemaal op één lijn. Verkopen, ja. Voor zoveel mogelijk mensen ja, maar wel high-end. Eén van de doelstellingen van het Strada-project is verkopen complete fietsen Premium tegen een gereduceerde prijs, uiteraard zonder dat dit ten koste gaat van de prestaties, om ze voor zoveel mogelijk mensen beschikbaar te maken. Met bijna 5 euro zijn we inderdaad ver verwijderd van de prijzen van de grootste fabrikanten ter wereld, maar voor velen blijft deze rekening nog steeds hoog.
Dit Strada-project zag het levenslicht in 2017 met een framekit genaamd Team met aerodynamische lijnen, ontworpen voor schijfremmen, een enkel kettingblad en 28 mm-banden met grote doorsnede. Aanvankelijk discreet, maar de belangstelling groeide, daarna beloonden een paar beursprijzen innovatie en duwden 3T richting een tweede compleet opus dat in mei 2018 werd gepresenteerd.

Ramkracht 1
Deze Pro-versie profiteert dus van dezelfde geometrie als de Team, maar maakt gebruik van een iets minder kwalitatieve en zwaardere koolstofvezel van rond de 130 gram. Er worden vijf maten aangeboden, van XS tot XL. We merken uiteraard het werk van elke buis van het frame op en in het bijzonder de zitbuis die, bijna onredelijk, het achterwiel volledig omvat en aansluit op een enorme trapas. Hier vinden we de lijnen van een Cervélo S5, wat geen puur toeval is aangezien onze heer Vroomen een veteraan is van de Canadese fabrikant. Hetzelfde geldt voor de brede diagonale buis die het voorwiel omarmt, maar op een meer discrete manier onder de balhoofdbuis, die op zijn beurt plaats biedt aan de grote rechte bladen van de vork.

De Sram Force 1 transmissie
biedt een kettingblad met 50 tanden
en een 11-36 cassette.

Het aansluiten van de bovenbuis hellend de zitbuis is ook versterkt, terwijl de liggende achtervorken en achtervorken erg dun blijven, waarbij de laatste vrij laag op de zitbuis aansluiten. De precieze doorgangen van de banden ter hoogte van de vorkkroon en de zitbuis zijn zelfs in 25 indrukwekkend, aangezien onze fiets is uitgerust test, maar het gebeurt. De Sram Force 1 transmissie biedt een kettingblad met 50 tanden en een 11-36 cassette, de eigen 3T Discus C35 Pro aluminium wielen zijn uitgerust met 28 mm Pirelli PZero Velo-banden en 160 mm Sram-schijven. Het proefstationtagHet bestaat uit de Apto aluminium stuurpen en het Aeronova Team carbon stuur, verkrijgbaar in drie breedtes (38, 40 en 42), wat een prachtig vliegtuigvleugelprofiel biedt. Tenslotte zetten we onze kolf op een zeer klassieke San Marco Aspide van 270×132 mm. Alles voor een prijs van € 4.

Citroentagen van de toekomst?
Op papier voelen 3T en zijn ontwerper zich legitiem met een model dat voor hen de duidelijke toekomst van de fiets van de toekomst vertegenwoordigt: steeds meer aeroframes, enkele kettingbladen en de essentiële schijfremmen. Niemand weet nog of ze gelijk hebben, maar het verlangen wel testeh, deze kleine UFO dringt aan, nog meer als de fietsbegeleider je zijn kleine toespraak houdt: “ Je zult zien: hij is superstijf en responsief, hij rijdt goed, het is een echte ervaring», Ze vertelden het mij.
Deze ervaring begint met een positioneringsdetail dat belangrijk is. Omdat de as van de zadelpen ver naar achteren van het midden van de trapas is geplaatst, is de trappositie ook erg ver naar achteren. Voeg er een toe bereiken belangrijk van het stuur en je krijgt een eerste pijnlijke uitstap voor de zitbeenderen, de lendenen, de schouders en de handpalmen met nieuwe steunen die je gebruikelijke instellingen uitdagen. Als de Strada al uw keuze is, wees voorzichtig bij het kiezen van uw stuurpen die misschien wel verschilt van de traditionele lengte.

Opwindende prestaties
Eenmaal de positie ingenomen is de Strada Pro zeer prettig te rijden. De eerste rechte lijnen en reeksen bochten zijn dynamisch, de rit is vloeiend en efficiënt met het gevoel dat er heel weinig energieverlies is. Dit geldt des te meer bij hobbelige acceleratie, waarbij de stijfheid van het frame duidelijke tempowisselingen mogelijk maakt met een vrijwel onmiddellijke respons. Dit is bijna opwindend omdat we heel weinig laterale vervorming voelen een fiets die recht onder de pedaalslagen doorgaat, vooral als danseres, zonder op een groot stuk hout te lijken. Als de Watts spreken, is het geheel stabiel, de besturing is beheersbaar en nauwkeurig in krappe bochten, net als in de stad bij richtingsveranderingen.

Op gemiddelde snelheid is de Discus C35 neutraal
en beperken de prestaties van het frame niet.
Bij hoge snelheden is dit minder het geval.

Deze stijfheid en efficiëntie zijn de sterke punten. Dit valt niet te ontkennen tijdens de eerste uitstapjes, ondanks de 35 mm hoge aluminium velgen van 1335 gram die niet helpen om de Strada tot het uiterste te drijven. Op gemiddelde snelheid zijn deze Discus C35's neutraal en beperken ze de prestaties van het frame niet. Dit is minder het geval bij hoge snelheid, waarbij je, zodra de fiets gelanceerd is, regelmatig moet herstarten om het ritme te behouden. Het remmen is veilig en foutloos dankzij de twee schijven van 160 mm die toch over de kaak wrijven als je de fiets te veel leunt, wat bijna nooit gebeurt. Zoals altijd vereist dit schijfremmen vaardigheid, vooral op natte wegen, en bijzondere aandacht omdat er een kleine windweerstand voelbaar is en gevolgen heeft voor uw bestuurder.tage. Precies, het Aeronova-stuur vereist het vinden van de juiste verlenging tussen de diepte van het bereik, die van de Sram-hendel, en een halve cirkel die naar buiten gaat. De afgeplatte vliegtuigvleugel aan de bovenzijde is zeer aerodynamisch, maar de grip is niet de meest prettige, vooral niet voor kleine handen. Aan de andere kant maakt de ronding rond de stuurpen het mogelijk om indien nodig extensies te plaatsen voor triatleten.

Comfort halfstok
Qua comfort is het nogal een grote teleurstelling. Aerodynamica rijmt zelden met comfort. 3T is zich hiervan bewust en wilde dit tekort zeker weer in evenwicht brengen door de Strada te ontwerpen voor 28 of zelfs 30 mm banden. Ondanks dit grote gedeelte laat de absorptie van de achterdriehoek te wensen over. Het raakt echt de billen, routeAls de fiets een beetje hobbelig of korrelig is, is het moeilijk om er mee om te gaan en de vermoeidheid wordt vrij snel gevoeld na twee uur uitstappen, wetende dat je ook de juiste ondersteuning moet vinden vanwege de offset van de zitbuis en de trapas. De rug en bilspieren hadden last van zowel koele als strakkere uitstapjes. De Pirelli PZero Velo van hun kant doen het goed: de prestaties zijn correct, hoewel ze een beetje nervositeit missen, de hoekgreep is geruststellend en ze bieden een goede slijtvastheid. Er blijft het raadsel van het enkele kettingblad …

Enkel kettingblad, een limiet?
De techniek is prettig in gebruik: je rolt vooraan een enkel kettingblad op en gebruikt achter een breed scala aan tanden (hier 11-36) waardoor je vrijwel overal naartoe kunt. Het is leuk en gezellig tijdens trainingstochten op gevarieerd terrein, maar de versnellingsverschillen zijn echt aanzienlijk aan de bovenkant van de cassette, aangezien we van 50-25 naar 28, 32 en uiteindelijk 36 gaan. 3T legt op zijn site uit dat vandaag de dag, het is mogelijk om tweemaal 11 of zelfs 12 snelheden te hebben, of maximaal 24 mogelijkheden, en dat meer keuze niet noodzakelijkerwijs beter is, maar gewoon “meer”. Integendeel, het enkele kettingblad biedt de enige versnellingen die we nodig hebben, met minder complexiteit, gewicht, luchtweerstand en mogelijke mechanische problemen.. Zeker, maar het is ook objectief zeer beperkend.
Ik steek de Col de l'Izoard over en slinger richting Briançon, via lange dalende rechte lijnen voor de kenners, sla ik mijn benen om de nek of ga ik gewoon een radslag maken? Ik ben koerier, de eindsprint komt eraan, we zijn met z'n drieën ontsnapt, wat zijn mijn kansen met een kettingblad van 50 tanden? Ten slotte neem ik deel aan de Triathlon L van Alpe d'Huez, kan de 50-36 (2,93 m is het equivalent van een 39-28) met de vermoeidheid van dit parcours van 120 mijl mij in staat stellen te klimmen en te plannen om te rennen zonder te breken mijn benen nog meer?

weten recongeboorte van de wil
iets nieuws aan te bieden.

Ik leg zeker te veel de nadruk op het competitieaspect, maar dan de laatste vraag: als ik niet in de racemodus ben, maar op een wandeling of een ritje met vrienden waarbij het enkele kettingblad gerechtvaardigd zou kunnen zijn, wat heeft het dan voor zin om een ​​fiets te hebben als aero en, volgens mijn indrukken, met een gebrek aan comfort? Iedereen koopt de fiets die hij of zij wil, zou je kunnen antwoorden, en dat is helemaal waar. Maar het lijkt mij een inconsistentie tussen de oriëntatie van het frame en dezetage, terwijl hij de wens om te innoveren opmerkt, om zijn eigen wens te traceren route en om iets nieuws voor te stellen, en dat moet zo zijn reconNee.
Voor degenen die het zich ook afvragen, het is nog steeds mogelijk om richting de Strada Due te gaan (framekit voor 3 euro), geoptimaliseerd voor een meer "klassieke" elektronische transmissie van Shimano Di800, Sram eTap of Campagnolo EPS, maar die de luchtweerstand enigszins verhoogt door de aanwezigheid van de voorderailleur en het tweede kettingblad. Dus misschien heeft 2T eindelijk aan alles gedacht. Er is geen probleem. Er zijn alleen oplossingen.